Ωραιο να πεφτεις γιατι ερχεται μια στιγμη που ο ίδιος σου ο ευατός σε σηκωνει. Παθαίνει το κλικ, σαν να ξυπναει και να σου λεει φτανει• εκλαψες, μουρμούρισες, πάμε παρακάτω τώρα.Σκληρά, ωμά και συνοπτικά. Ουτε εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις πόσο χρόνο θα σου πάρει αυτή η διαδικασία. Απός ώρες, μέρες, βδομάδες ή και σε πιο δύσκολες περιπτώσεις μήνες. Κοινότυπο αλλά αυτό που λένε όλοι απ´έξω απ´το χορό «όταν χαλαρώσεις θα γίνει, όταν το ξεχάσεις θα ´ρθει κοκ..» ισχύει. Όλοι έχουμε δυνάμεις κρυμμένες και υπερφυσικές μέσα μας. Αυτές είναι κρυμμένες και λειτουργούν σαν super powers όταν δεν το περιμένουμε, όταν είμαστε κυριολεκτικά down. Είναι κάπως σαν σάκος, μικροχτυπήματα θα έχεις, σπασίματα θα έχεις, κουσούρια θα σου μείνουν (λογικά) αλλά στο μεγάλο μπαμ θα σε σώσει και θα σου προστατεύσει τη ζωή.Θα τα καταφέρεις, θα το ξεπεράσεις.
Δεν υπάρχει περίπτωση στη ζωή μας και την καθημερινότητα να μην σε απασχολεί κάτι.
Είτε αφορά τις σχέσεις σου, τον γκόμενο σου, τον άνδρα σου, την πρώην σου, το παιδί σου, το να κάνω παιδι - να μην κάνω; Να προχωρήσω; Να χωρίσω; Να παντρευτω; Εγώ πότε θα μετακομίσω; Να συγχωρήσω; Να στείλω βιογραφικό; Να αλλάξω δουλειά; Να τα παρατήσω; Να κάνω υπομονη;
Πόλλα, πάρα πολλά ερωτήματα βασανίζουν τα μυαλά μας κάθε μέρα άλλα πιο σοβαρά άλλα λιγότερα σοβαρά. (άφησα έξω τα οικονομικά γιατί δεν θα τελείωνε το κείμενο..)
Αφορμές για να νιώσεις καλύτερα ή να ταρακουνηθείς μπορεί να υπάρξουν πολλές μέσα στην καθημερινότητα σου. Παράδειγμα αν κινείσαι με τα μέσα βλέπεις πολλά. Μια κοπέλα γύρω στα 35 κάτασπρη να κουβαλάει τη μηχανή υποστήριξης της για να αναπνέει, μια κυρία καταιδρωμένη και αδύνατη πολυ να μιλάει στο τηλέφωνο και να απαντάει στην άλλη γραμμή.. «τώρα μπήκα στο τρένο, δεν εχω ούτε μια καραμέλα, μου εχει πεσει το ζάχαρο, ναι τώρα τελείωσα χημειοθεραπεία, αλλά θα τα καταφέρω θα πάω στον λογιστή...χαιρετάει με στυλ..Au revoir..” Εσύ σοκ..
Και εσυ από την άλλη περπατάς, γελάς, τρέχεις, τρως και έχεις κανονίσει τις διακοπές σου, κλείνεις τα 30, τα 40 σε λίγες μέρες και θα το γιορτάσεις. Οι δικοί σου είναι καλά, λέτε καλημέρα το πρωί, καληνύχτα το βράδυ.
Εκτός από τα παραπάνω άφορμή υπήρξε ένα βίβλιο, για την ακρίβεια ένα απόσπασμα του. ( όλο θα το διαβάσω στις διακοπές κλείνοντας όλα τα social media...)
“Όλες οι λύσεις είναι μέσα σου. Στο μυαλό σου και στην καρδιά σου. Χαμήλωσε το θόρυβο. Κλείσε τη φασαρία και θα σου φανερωθούν. Ο Θεός είναι μέσα σου λένε. Αυτό εννοούν. Να χρησιμοποιείς και το μυαλό σου και την καρδιά σου. Εσύ θα βρεις πότε το ένα και πότε το άλλο. Σαν τον καλό μάγειρα που ξέρει πότε να βάλει αλάτι και πότε πιπέρι. Να σε βγάζεις βόλτα. Να σε πηγαίνεις σινεμά. Κι όπου αλλού γουστάρετε. Να νιώσεις ότι σε αγαπάς και σε τιμάς. Δεν το ξέρεις. Η ζωή σου είναι η σχέση σου με τον εαυτό σου. Μη σκοτίζεσαι για τις γνώμες των άλλων. Να τις ακούς. Αλλά πρώτα να ακούς τη δική σου. Να κλείνεις τα μάτια και να ονειρεύεσαι. Να κάνεις πάντα μια καλή πράξη. Να βοηθάς τους τριγύρω σου. Ειδικά αυτούς που δεν ξέρεις. Η οικογένειά σου δεν σταματάει στα παιδιά σου. Όλοι είναι οικογένειά σου. Έτσι μόνο θα ευτυχήσεις. Δεν γίνεται αλλιώς.
«Να κρατάς ημερολόγιο με τις ομορφιές της ζωής. Κάθε μέρα έχει τουλάχιστον 100. Να τις γράφεις όλες. Άμα δεν τις γράφεις φεύγουν. Θαύματα τα λέει ο Δάσκαλός μου. Το ότι περπατάς είναι ένα από αυτά. Γράψτο. Μην το προσπερνάς. Μην κουτσομπολεύεις. Κοίτα τη δουλειά σου. Μόνο τον εαυτό σου ορίζεις. Να την ψάχνεις. Να ρωτάς. Να διαβάζεις. Να μην πιστεύεις όλα όσα νομίζεις. Να εξελίσεσαι κάθε μέρα. Μέχρι την τελευταία σου. Να αγαπάς το διπλανό σου. Πρώτα όμως να αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν έχεις άλλο. Μη γελιέσαι. Μόνος έρχεσαι και μόνος φεύγεις από τον κόσμο αυτό. Χωρίς τα παιδιά σου. Χωρίς το αμάξι σου. Χωρίς τα λεφτά σου.
Μόνο η αγάπη χωράει στις αποσκευές σου. Αυτή που πήρες και αυτή που έδωσες. Μόνο αγάπη υπάρχει. Γι’ αυτό είσαι εδώ.''
Το Δώρο του Στέφανου Ξενάκη κυκλοφορεί από την Key Books.
Και βασικά, όλα θα πάνε καλά θα δείτε.. το γράφω για να το εμπεδώσω και εγώ.
Έ.
