elforell: 1/1/19

Πήγα ήρθα το Νοέμβριο αλλά ξαναγυρνώ εκεί με την φαντασία μου σχεδόν καθημερινά

Αργεί να ξημερώσει..7:45 και αρχίζει να αχνοφαίνεται η Παριζιάνικη Ανατολή. Ψημμένη γαλλική μπαγκέτα μοσχομυρίζει σε κάθε μικρό δρομάκι. Ψιλόλιγνες φιγούρες οι Παριζιάνες συνήθως με τσιγάρο στο χέρι περπατάνε γρήγορα για τις δουλειές τους.

Είχαμε αποφασίσει να μην πάνε σε μουσεία και εκθέσεις, να κάνουμε αυτο το ταξίδι σαν escape από όλα. Και έτσι και έγινε.

Το ξενοδοχείο μας στη Μονμάρτη σοφιστικέ, φωτεινό και μικρό. Ότι έπρεπε δηλαδή για να το κάνουμε φωλίτσα για 4 μέρες. Το δωμάτιο βρισκόταν στον 5 και τελευταίο όροφο και ήταν ουσιαστικά η σοφίτα. Η θέα της Μονμάρτης από ψηλά είναι σούπερ ρομαντική. Μου άρεσε να βγαίνω στο «ίσα-ίσα χωράει ένας άνθρωπος» μπαλκονάκι και να αγναντεύω τις σκεπές, τις ταράτσες και τις καπνισμένες καμινάδες των Παριζιάνικων σπιτιών.

Ο καιρός ήταν πολύ καλός σχεδόν όλες τις μέρες. Κρύο φυσικά αλλά γλυκό, κάπου 5-10 βαθμοί με ήλιο ανά φάσεις.

Το περπατήσαμε όλο το Παρίσι με τα πόδια, με κουβέντα, φιλιά, αγκαλιές, στάσεις να χαζέψουμε τις φαντασμαγορικές βιτρίνες (ειδικά της Lafayette με τα παιχνίδια) και γρήγορα pit stops σε καφέ και bistro. Έχει άπειρα παντού και όλα σχεδόν τέλεια. Και φούρνους με french pastries (κρουασάν με βούτυρο ή κρέμα..)

Πολύ ακριβό όμως.. πάρα πολύ. Ας ξεκινήσουμε από το νεράκι 3€.

Αφιερώσαμε τις δύο μέρες να δούμε όλο το Παρίσι, τους ομορφότερους δρόμους και τα πιο διάσημα αξιοθέατα, την τρίτη μέρα στο Le Marais, και την 4 την περάσαμε στην Μονμάρτη.

Στο Le Marais το σκηνικό αλλάζει,περνάς τη Notre Damme και το Σικουάνα και βρίσκεις μια γειτονιά που υπάρχουν galleries, εκθέσεις, το Μουσείο του Πικάσσο, μικρά μαγαζάκια με χειροποίητα κοσμήματα και ρούχα από local fench designers, τέλεια καφέ, ζεστά bistro και εστιατόρια.

Παρακάτω ένας χρήσιμος οδηγός με σημεία που προτείνω εγώ να πας, να φας, να χαζέψεις, να ψωνίσεις.

Jardin des Tuιlleries

Le Marais – shopping

Merci concept store (από είδη για το σπίτι μέχρι funky δώρα, έχει και ένα τέλειο καφέ)

Yse Paris (dreamy lingerie)

Maison Labiche (personalized t-shirts)

Μουσείο Πικάσσο

Drinks στην καρδιά του Παρισιού

Hotel Costes για ένα απεριτίφ (Rue Saint Honoré)

Ηotel Ritz (bar αξίζει και μόνο για βόλτα, στο ξενοδοχείο αυτό πέρασε η Coco Chanel τα τελευταία της χρόνια - Place Vendôme)

Paris - must see

Le Tour Eiffel

Notre Damme

Champes Elyssess

Place Trocadero για τη θέα πιάτου του Πύργου

Café de Flore: Boulevard Saint-Germain

Must walks - βόλτες στους πιο υπέροχους δρόμους για window shopping

Jardin des Tuιlleries

Avenue Montaigne

Rue Saint Honoré

Rue Cambon

Place Vandome

Μοnmarte

Basilica of the Sacred Heart of Paris (Sacré Coeur)

Moulin Rouge

Βόλτες στα γραφικά πλακόστρωτα δρομάκια

Υπέροχα μέρη για καφέ και πρωινό

Dinner

Da Rocco Paris – ένα φανταστικό ιταλικό που συνδυάζει το κλασσικό με το βιομηχανικό στο θέμα του design, μικρό κατάλογο αλλά όσο πρέπει. Δοκιμάστε την τέλεια πίτσα και πάστα καρμπονάρα ή ραγκού. Μεγάλη ποικιλία σε κρασιά by the glass! Tο καλύτερο είναι όμως ότι τελειώνοντας το φαγητό σε περιμένει μια έκπληξη. Ένα κρυμμένο bar μέσα στο μαγαζί. Cosy με funky μουσικές. (Danico bar)

Hotel Costes

Ritz Paris

Bon Voyage

Cu at Instagram @elforell

Πετώντας πάνω από τον κόσμο με την IWC.

Οι Steve Boultbee Brooks και Matt Jones ελπίζουν να γράψουν ιστορία στην αεροπλοΐα πραγματοποιώντας την πρώτη πτήση γύρω από τον κόσμο με Spitfire. Το καλοκαίρι του 2019, οι δύο Βρετανοί πιλότοι θα διανύσουν περισσότερα από 43.000 χιλιόμετρα περνώντας πάνω από περίπου 30 χώρες με το θρυλικό αεροσκάφος.

Η πτήση γύρω από τον κόσμο με Spitfire αποτελεί την παράτολμη ιδέα των πιλότων Steve Boultbee Brooks και Matt Jones, ιδρυτών της Boultbee Flight Academy. Στην μοναδική επίσημα αναγνωρισμένη ακαδημία για πιλότους Spitfire στον κόσμο, δίνουν την ευκαιρία στους εκπαιδευόμενους να μάθουν να πετούν το θρυλικό μαχητικό αεροσκάφος. Η ακαδημία επίσης διαθέτει την μηχανολογική τεχνογνωσία που απαιτείται για να παραμείνουν τα Spitfire στον αέρα για πολλά ακόμη χρόνια. Εδρεύει στο Goodwood Aerodrome της Νότιας Αγγλίας. Ανάμεσα στο 1940 και το 1946, το αεροδρόμιο της Royal Air Force λειτούργησε σαν προέκταση του κοντινού RAF Tangmere.